41views
OHE : Ο OHE ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ
Με την ευκαιρία των 80 χρόνων από την ίδρυση του ΟΗΕ
Γιορτάζουμε τα 80 χρόνια του ΟΗΕ και να θυμηθούμε τα 80 εκατομμύρια ανθρώπων που θυσιάστηκαν για την αντιμετώπιση του Ναζισμού, Φασισμού και Μιλιταρισμού.
Πρόλογος
Αποτελεί γενική διαπίστωση ότι η ανθρωπότητα σήμερα, μετά τις δραματικές και τραγικές εξελίξεις τόσο στον πολιτικό-στρατιωτικό τομέα όσο και στον οικονομικό, κοινωνικό και πολιτισμικό, ιδιαίτερα μετά την τραυματική εμπειρία της παράλογης, αλαζονικής επίθεσης εναντίον της Σερβίας, της τεχνητής διαιώνισης και επιδείνωσης των κρίσεων στη Μέση Ανατολή, Κύπρο, Ουκρανία, Σουδάν κ.ά., σημαδεύει τη δραματική πορεία της μέσα από τις απάνθρωπες συμπληγάδες της ηγεμονιστικής, νεο – ιμπεριαλιστικής πολιτικής κέντρων εξουσίας και παραεξουσίας, που ούτε τη θέληση ούτε τις προσδοκίες των δημοκρατικά σκεπτόμενων ανθρώπων εκφράζουν, πολύ δε περισσότερο τις αρχές του ΟΗΕ, ο οποίος, κιαυτός, βρίσκεται στη χοάνη της θεσμικής, πολιτικής και οικονομικής κρίσης που προκαλεί η διαφιλονικούμενη παγκοσμιοποίηση.
Κι αν η μεγαλύτερη ανθρωποσφαγή του Β’ ΠΠ ήταν αποτέλεσμα μιας κλίκας παρανοϊκών τύπου Χίτλερ, που ο δημοκρατικός κόσμος κατόρθωσε με τόσες θυσίες ν’ αντιμετωπίσει, σήμερα φαίνεται πως η παρανοϊκότητα έχει αποκτήσει ξανά επικίνδυνες διαστάσεις και έχει μεταφερθεί σε κέντρα αποφάσεων στα οποία και πρώην θύματα των Ναζί εζήλωσαν, κατά Φροϋδικό τρόπο, τις μεθόδους των θυτών τους!…
Οι λαοί σήμερα όσο ποτέ έχουν την πεποίθηση πλέον ότι έχουν προδοθεί, εξαπατηθεί και χρησιμοποιούνται στυγνά, σαν σε ΑΝΘΡΩΠΟΡΥΧΕΙΑ, για τα αντικοινωνικά συμφέροντα κάποιων κερδοσκόπων και εξουσιομανών.
Κι αν η παγκοσμιοποίηση τείνει να καταργήσει τα εθνικά σύνορα – και τούτο θ’ αποτελούσε θετική εξέλιξη αν η διαδικασία και τα μέσα ανταποκρίνονταν στο πνεύμα και το γράμμα του ΟΗΕ και της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – όμως δημιουργεί καινούρια με πολλές φορές αόρατα, ηλεκτροφόρα, θανατηφόρα συρματοπλέγματα κοινωνικού αποκλεισμού!…
Ενώπιον, λοιπόν, της δραματικής αυτής εξέλιξης που σηματοδοτεί μια επικίνδυνη οπισθοδρόμηση στις δημοκρατικές κατακτήσεις των λαών, πλήττοντας επικίνδυνα τον κύριο θεματοφύλακα της παγκόσμιας δημοκρατικής και έννομης τάξης, τον ΟΗΕ, τι μπορούν, οι ενεργοί και υπεύθυνοι πολίτες να πράξουν για να προλάβουν και αποτρέψουν το χειρότερο;
Δεν πρέπει δε να μας διαφεύγει ότι οι πολίτες, οι μη κυβερνητικές οργανώσεις, πρωτοστάτησαν για τη σύνταξη τόσο του Χάρτη ΟΗΕ όσο και της Οικουμενικής Διακήρυξης για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου. Συνεπώς και τώρα όπως και πάντα, οι πολίτες μπορούν και πρέπει να ενημερωθούν, να ευαισθητοποιηθούν, να κινητοποιηθούν και ν΄ αντισταθούν στη νέα «μάστιγα» που απειλεί την ανθρωπότητα, και σαν πρωταρχικό τους στόχο να προασπίσουν και ενδυναμώσουν τον ΟΗΕ, ο οποίος, όπως είπε ο αείμνηστος ΟΥ ΘΑΝΤ, αποτελεί τον καθρέφτη της κοινωνίας κι αν δεν υπήρχε, το πρώτο πράγμα που θα γινόταν θα ήταν η δημιουργία του!
Ευτυχώς, όμως, ο ΟΗΕ υπάρχει και στα 80 χρόνια της ζωής του μπορεί να καυχηθεί ότι, όπως έχει ειπωθεί, δεν μπόρεσε μεν να μεταμορφώσει τους ανθρώπους σε αγγέλους, αλλά, τουλάχιστον, τους εμπόδισε να πάνε στην κόλαση στην οποίαν, όμως, κινδυνεύουν να πάνε σήμερα από την παγκοσμιοποίηση. Το ζητούμενο, συνεπώς, είναι η αντίσταση των πολιτών!
Εισαγωγικά: σύντομη ιστορική αναδρομή.
Όταν λέμε Ηνωμένα Έθνη εννοούμε τα 14 δημοκρατικά κράτη, μεταξύ των οποίων και η Ελλάδα, που, αρχίζοντας το 1941, συνεργάσθηκαν για την αντιμετώπιση του Ναζισμού – Φασισμού και Μιλιταρισμού, που το 1945, αφού στο μεταξύ αυξήθηκαν σε 50, ίδρυσαν, στις 24 Οκτωβρίου, τον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών με σκοπό – επιγραμματικά – την προάσπιση και εδραίωση της διεθνούς ειρήνης και ασφαλείας, της προστασίας των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, της συνεργασίας για ανάπτυξη και πρόοδο .
Τα κύρια θεσμικά όργανα του ΟΗΕ είναι η Γενική Συνέλευση όπου εκπροσωπούνται όλα τα Κράτη – Μέλη (193 σήμερα), το Συμβούλιο Ασφαλείας που απαρτίζεται από πέντε μόνιμα μέλη – τις Μεγάλες Δυνάμεις ( Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, ΗΠΑ, Κίνα, Ρωσία) που έχουν το προνόμιο του Δικαιώματος Αρνησικυρίας (ΒΕΤΟ) και δέκα άλλων μελών που εκλέγονται από τη Γενική Συνέλευση), το Οικονομικό και Κοινωνικό Συμβούλιο (54 μέλη), το Διεθνές Δικαστήριο (15 μέλη), το Συμβούλιο Κηδεμονίας (που έχει αυτοκαταργηθεί μετά την κατάργηση της αποικιοκρατίας), και η Γραμματεία.
Μπορούμε να χωρίσουμε την ιστορία του ΟΗΕ σε 6 περιόδους:
1941 – 1945 , όπου τα Ηνωμένα Έθνη κατορθώνουν ν’ αντιμετωπίσουν επιτυχώς – με τρομερές, όμως, θυσίες – τη Ναζιστική, Φασιστική και Μιλιταριστική Μάστιγα .
1945 – 1985 , όπου στις 4 αυτές δεκαετίες ο ΟΗΕ αντιμετωπίζει κάποιες πολιτικές κρίσεις, αλλά αποτυγχάνει σε άλλες εξαιτίας, βασικά, των 279 ΒΕΤΟ που προβλήθηκαν από τις Μεγάλες Δυνάμεις (τα Μόνιμα Μέλη του Σ.Α.).Γενικά, πάντως η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια υποφέρουν…
1985 – 1995 , όπου παρουσιάζεται μια θετική αλλαγή και αναβάθμιση στην πορεία του Οργανισμού λόγω της προσέγγισης ΕΣΣΔ και ΗΠΑ.
1995 – 2000, όπου παρουσιάζεται μια υπονόμευση και οπισθοδρόμηση του ΟΗΕ με τα γνωστά αποτελέσματα. Η κρίση στη Γιουγκοσλαβία και η παρανοϊκή στρατιωτική επέμβαση εναντίον της Σερβίας δυναμιτίζουν τα θεμέλια του Οργανισμού και ανοίγουν τους «Ασκούς του Αιόλου» της νέας διεθνούς ανήσυχης ησυχίας, άτακτης τάξης και επισφαλούς ασφάλειας..
2000-2011 όπου η αναποτελεσματικότητα του ΟΗΕ συνεχίζεται εξαιτίας της μη συναίνεσης των ισχυρών να εδραιώσουν την ειρήνη και να επιλύσουν τα προβλήματα του κόσμου. Οι τραγωδίες στο Ιράκ, Αφγανιστάν, καθώς και η μη επίλυση χρόνιων προβλημάτων όπως το Παλαιστινιακό και Κυπριακό, υπονομεύουν το κύρος και την αξιοπιστία του Οργανισμού.
2011-2025 Σοβαρές πολιτικές, στρατιωτικές και οικονομικές κρίσεις εξακολουθούν να υπονομεύουν τον ΟΗΕ. Ιδιαίτερα ο πόλεμος Ρωσίας -Ουκρανίας με παραπάνω από δυο ΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ανθρώπινα θύματα, συν τις υπόλοιπες τραγικές επιπτώσεις, και ο πόλεμος στη Γάζα, με περίπου 65 χιλιάδες ανθρώπινα θύματα, ιδιαίτερα γυναικόπαιδων, όπου το Συμβούλιο του ΟΗΕ για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, χαρακτήρισε «γενοκτονία». Ιδιαίτερα όταν ο ΟΗΕ απαξιώνεται και υπονομεύεται από Ισχυρές Δυνάμεις, δικαιώνονται οι τίτλοι: Ο ΟΗΕ ΣΤΗΝ ΕΝΤΑΤΙΚΗ, Ο ΟΗΕ ΣΤΟ ΓΟΛΓΟΘΑ, Ο ΟΗΕ ΣΤΟ ΕΚΤΕΛΕΣΤΙΚΟ ΑΠΟΣΠΑΣΜΑ.
Βέβαια, θα πρέπει να επισημανθεί και υπογραμμισθεί ότι στις 8 αυτές δεκαετίες, όπου τα κύρια πολίτικο – στρατιωτικά προβλήματα δεν βρήκαν λύση, ο Οργανισμός προσέφερε σημαντικό κοινωνικό και οικονομικό έργο μέσω των Οργανώσεων του (ΓΙΟΥΝΙΣΕΦ, Παγκόσμια Οργάνωση Υγείας, Πρόγραμμα Ανάπτυξης, Υπατη Αρμοστεία για τους Πρόσφυγες, Οργάνωση Τροφίμων και Γεωργίας (FAO), Διεθνής Οργάνωση Εργασίας , Πρόγραμμα για το Περιβάλλον, ΟΥΝΕΣΚΟ, κ.ά.) σε πολλά μέρη του κόσμου. Επίσης, στον πολιτικό-στρατιωτικό τομέα, με τις Ειρηνευτικές του Δυνάμεις διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο σε πολλές περιπτώσεις. Τρεις φορές βραβεύτηκαν με το Βραβείο Νόμπελ Ειρήνης!
Θα πρέπει ακόμη να τονισθεί ότι πολλά Μέλη δεν καταβάλλουν τις συνεισφορές τους πλήρως και τακτικά. Ορισμένες από τις ισχυρές Δυνάμεις είναι ανακόλουθες με εύλογες συνέπειες. Σημειωτέον, οι ΗΠΑ καλύπτουν το 24% περίπου του προϋπολογισμού του ΟΗΕ και η σημαντική μείωσή του θα έχει σοβαρές αρνητικές επιπτώσεις στη λειτουργία του. Συν την πρόσφατη απαξιωτική πολιτική της Υπερδύναμης έναντι του ΟΗΕ!. Ισως, τα σοφά λόγια του αείμνηστου και φιλέλληνα Προέδρου των ΗΠΑ ΤΟΜΑΣ ΤΖΕΦΦΕΡΣΟΝ, που έγραψε στο Μνημείο του στην Ουάσιγκτον, να πρέπει να μελετηθούν από τους σημερινούς ηγέτες τους: «Πράγματι, τρέμω για τη χώρα μου αναλογιζόμενος πόσο δίκαιος είναι ο Θεός και ότι η δικαιοσύνη του δεν θα κοιμάται για πάντα».
Επισημάνσεις:
Όταν συζητήθηκε το θέμα του Συμβουλίου Ασφαλείας στον Καταστατικό Χάρτη, οι τότε 5 Μεγάλες Δυνάμεις κατόρθωσαν να επιβάλουν στις υπόλοιπες 45 την απαίτησή τους να έχουν για τον εαυτόν τους το φοβερό προνόμιο του ΒΕΤΟ (Δικαίωμα Αρνησικυρίας). Από τη στιγμή που η συντριπτική πλειοψηφία συμβιβάστηκε, δεν αντέδρασε, άρχισε το δράμα της ανθρωπότητας και συνεχίζεται είτε σαν δράμα είτε σαν τραγωδία!..
Ο Χάρτης του ΟΗΕ αρχίζει με τη φράση : «εμείς οι λαοί των Ενωμένων Εθνών» και τελειώνει με τη φράση «οι Κυβερνήσεις μας»…
Ο Χάρτης μιλάει για παρέμβαση ή επέμβαση του ΟΗΕ σε περιπτώσεις που απειλείται η «διεθνής ειρήνη», δηλαδή όταν η απειλή περνάει τα σύνορα ενός κράτους, και όχι όταν απειλείται η παγκόσμια ειρήνη…
Όταν αναφερόμαστε στις πράξεις ή ενέργειες του ΟΗΕ, αναφερόμαστε στα Κράτη- Μέλη του τα οποία ευθύνονται για την πορεία του.
Ο ΟΗΕ δεν έχει υπερκρατική οντότητα ή εκτελεστική εξουσία. Η επιτυχία ή αποτυχία του είναι συνάρτηση της πολιτικής βούλησης των μελών του, ιδιαίτερα των ισχυρών, τα οποία, είτε με πολιτικά μέσα είτε με οικονομικά, τον επηρεάζουν θετικά ή αρνητικά. Στις μόνες περιπτώσεις που ο Οργανισμός μπορεί ν’ αποκτήσει υπερκρατική εξουσία είναι όταν το Συμβούλιο Ασφαλείας αποφασίσει να παρέμβει ή επέμβει και με στρατιωτικά μέτρα όταν απειλείται η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια. Οπωσδήποτε, η πείρα μάς έχει διδάξει ότι η εκτίμηση και η απόφαση του πότε απειλείται η διεθνής ειρήνη και ασφάλεια εξαρτάται, τις περισσότερες φορές, από το συσχετισμό δυνάμεων, από συμφέροντα στρατιωτικά, οικονομικά κ.λπ. των ισχυρών… Όπου και όταν υπήρξε συναίνεση των ισχυρών, τότε υπήρξε και θετικό αποτέλεσμα και το αντίθετο. Στο Κουβέϊτ,π.χ. υπήρξε επέμβαση, όπως και σ’ άλλες πριν ή μετά περιπτώσεις. Στην Κύπρο και αλλού όχι…Ποιος μίλησε για ηθική και δίκαιο στις διεθνείς σχέσεις;
Οι μεγαλύτεροι παραγωγοί και έμποροι όπλων είναι οι Μεγάλες Δυνάμεις.
Ο αείμνηστος τ. ΓΓ του ΟΗΕ κ. Χαβιέρ Περέζ ντε Κουέγιαρ είπε κάποτε το περίφημο: Με ποιο δικαίωμα ορισμένες Δυνάμεις αποφασίζουν για το μέλλον της ανθρωπότητας;».
Ο πόλεμος Ιράκ – Ιράν απέφερε σε ορισμένες βιομηχανίες όπλων 40 δις, δολάρια κέρδη! Ο πόλεμος στην Ουκρανία απέφερε, σύμφωνα με δημοσιογραφικές πληροφορίες, 255 ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ δολάρια σε βιομηχανίες όπλων στις ΗΠΑ. Χρειάζονται άραγε σχόλια;
Ο τ. ΓΓ του ΟΗΕ κ. Μπούτρος – Γκάλι, στον περίφημο ΟΔΗΓΟ ΕΙΡΗΝΗΣ πρότεινε ριζοσπαστικές και ρηξικέλευθες ιδέες για την πρόληψη, αποτροπή και εδραίωση της διεθνούς ειρήνης και ασφάλειας. Μεταξύ των μέτρων που εισηγήθηκε ήταν : προληπτική ανάπτυξη Ειρηνευτικών Δυνάμεων του ΟΗΕ
στο έδαφος χώρας ή χωρών όπου απειλείται η ειρήνη, συγκρότηση ειδικών στρατιωτικών δυνάμεων για την επιβολή της ειρήνης, δημιουργία αποστρατικοποιημένων ζωνών, ενίσχυση του ρόλου του Διεθνούς Δικαστηρίου, σύνταξη αρχείου εξοπλισμών, ανταλλαγή στρατιωτικών πληροφοριών και αποστολών, έλεγχο εξοπλισμών κ.λπ. Μήπως υπάρχει καμιά απορία γιατί ο κ. Μπούτρος Μπούτρος – Γκάλι δεν επανεξελέγη ΓΓ του ΟΗΕ;_ Και ο άλλοι ΓΓ έκαναν ενδιαφέρουσες και αξιοσημείωτες προτάσεις με την ευκαιρία διαφόρων γεγονότων, αλλά δίχως αποτέλεσμα. Εξαίρεση : Νταγκ Χάμμερστζολντ, που σκοτώθηκε σε αεροπορικό «δυστύχημα»…
Μετά τη στρατιωτική επέμβαση στη Γιουγκοσλαβία, το προσωπείο κάποιων δήθεν φίλων και υποστηρικτών του ΟΗΕ έπεσε και αποκαλύφθηκε το φρικτό σενάριο της υπονόμευσης και υποταγής του Οργανισμού στις επιταγές διεθνών διαπλεκόμενων πολεμοκάπηλων κυκλωμάτων.
Το ΝΑΤΟ ιδρύθηκε υπό την αιγίδα του ΟΗΕ για να τον εκπροσωπεί περιφερειακά, και σε αντιπερισπασμό ιδρύθηκε το Σύμφωνο της Βαρσοβίας, το οποίο, όμως, διαλύθηκε , αλλά το ΝΑΤΟ συνεχίζει ακάθεκτο προσπαθώντας να υποκαταστήσει τον ΟΗΕ;
Ποιος είναι ο λόγος ύπαρξης του ΝΑΤΟ; Ποιο είναι τώρα το αντίπαλο δέος, ο «εχθρός»;
Αποτελεί πλέον κοινή διεθνή πεποίθηση ότι ο ΟΗΕ δεν μπορεί να επιτελέσει την ιερή αποστολή του στο ακέραιο, να αντιμετωπίσει τη Λερναία Υδρα των παγκόσμιων προβλημάτων, τον Υβριδικό πόλεμο, γιατί δεν έχει τη θεσμική, πολιτική και οικονομική δυνατότητα που πρέπει κιαυτό κύρια επειδή κάποιες ισχυρές Δυνάμεις αντιστρατεύονται τη βούληση της μεγάλης πλειοψηφίας των κρατών στη Γενική Συνέλευση, η οποία βούληση είναι πολλές φορές αντίθετη προς τα συμφέροντα των ισχυρών, και είναι πλέον επίσης κοινή πεποίθηση ότι ο παγκόσμιος Οργανισμός αντιμετωπίζει κρίση αξιοπιστίας, κύρους και αποτελεσματικότητας. Όταν μάλιστα κάποιοι ισχυροί στο Σ. Α., φιλοδοξούντες να παραμένουν ισχυροί και με την ανοχή ή τη συνεργία άλλων γράφουν στα παλιά τους υποδήματα τον Οργανισμό και τις αποφάσεις του. Ορα Κύπρος. Τον ΟΗΕ τον θέλουν και τον στηρίζουν και τον χρησιμοποιούν μόνο για τα δικά τους αποκλειστικά συμφέροντα ί. Και η γενική ακηδία οδηγεί σε κηδεία!. Και δικαιώνεται ο Οργουελ που προφήτευσε ότι την εποχή μας ο πόλεμος θα θεωρείται ειρήνη!
Τα πλεονεκτήματα του ΟΗΕ
Διαθέτει ένα μοναδικό χώρο όπου τα κράτη-ιδιαίτερα τα μικρά- μπορούν να συζητούν και να αποφασίζουν δημοκρατικά για τα διεθνή προβλήματα.
Διαθέτει έναν άρτιο μηχανισμό επίλυσης διεθνών προβλημάτων όταν υπάρχει πολιτική βούληση.
-Διαθέτει έναν άρτιο μηχανισμό διεθνούς συνεργασίας στα πλαίσια των Επιτροπών και των Οργανώσεών του.
-Διαθέτει τον Καταστατικό του Χάρτη που αποτελεί το δημοκρατικό Ευαγγέλιο των Εθνών στις διεθνείς σχέσεις.
Οι αποφάσεις της Γενικής Συνέλευσης, έστω κι αν δεν εφαρμόζονται, έχουν σημαντική ηθική και πολιτική βαρύτητα.
Διαθέτει ένα μοναδικό πλαίσιο δημοκρατικότητας, δηλαδή όταν συνυπάρχουν και συναποφασίζουν στη Γενική Συνέλευση κράτη εκατοντάδων εκατομμυρίων κατοίκων με κρατίδια μερικών μόνον εκατοντάδων χιλιάδων κατοίκων!
Διαθέτει το Διεθνές Δικαστήριο.
Τα πιο σημαντικά επιτεύγματα του ΟΗΕ είναι:
-Έχει αποτρέψει έναν Γ ΠΠ.
-Έχει αποτρέψει ή καταστείλει πολλές πολεμικές συγκρούσεις.
-Εχει πετύχει πλήρη οικουμενικότητα.
Έχει εξαλείψει την αποικιοκρατία και σε μεγάλο βαθμό τις φυλετικές κ.ά. διακρίσεις.
Έχει προαγάγει σε σημαντικό βαθμό το σεβασμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων τουλάχιστον στο θεσμικό επίπεδο.
Έχει βοηθήσει σημαντικά στην ανάπτυξη πολλών περιοχών.
-Έχει εξαλείψει την πείνα, τη φτώχια και πολλές επιδημικές ασθένειες σε περιοχές.
Έχει πραγματοποιήσει σημαντικά διεθνή συνέδρια κ.λπ. σε ζωτικά θέματα που μπορεί να μην επιλύθηκαν αλλά τουλάχιστον ενημερώθηκε και ευαισθητοποιήθηκε ο κόσμος.
Μειονεκτήματα του ΟΗΕ
Τα Ηνωμένα – διηρημένα – Έθνη, δηλαδή τα κράτη, οι κυβερνήσεις τους, απέτυχαν στο να εδραιώσουν αποτελεσματικά τη διεθνή ειρήνη και ασφάλεια γιατί απλούστατα αυτό δε συμφέρει κάποια διεθνή ισχυρά κυκλώματα που επενδύουν στις πολεμικές κρίσεις και συγκρούσεις τις οποίες έντεχνα προκαλούν και διαιωνίζουν.. Απέτυχαν σε μεγάλο βαθμό στις προσπάθειες για αφοπλισμό μολονότι υπήρξαν και κάποιες συμφωνίες εκεί όπου τα συμφέροντα των ισχυρών ταυτίζονταν ή τουλάχιστον δεν προκαλούσαν τριβές… Το ΒΕΤΟ εξακολουθεί ν’ αποτελεί σοβαρή τροχοπέδη στη λήψη αποφάσεων σε σημαντικά θέματα που αφορούν στην ειρήνη και ασφάλεια. Ας υποθέσουμε ότι τα 192 από τα 193 Κράτη-Μέλη του συμφωνούν να σταλούν Ειρηνευτικές Δυνάμεις στην Ουκρανία, Γάζα, Σουδάν κ.λπ., αν ένα Κράτος- Μέλος του ΣΑ προβάλλει βέτο, δεν μπορεί να γίνει κάτι!…Φοβερό! Ενώ στο θεωρητικό μέρος επέτυχαν αξιόλογα αποτελέσματα σχετικά με την προαγωγή του σεβασμού των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εγκρίνοντας ακόμη και το δικαίωμα σε άτομα να προσφεύγουν στις αρμόδιες επιτροπές του ΟΗΕ καθώς και το δικαίωμα των λαών στην ειρήνη και την ανάπτυξη, απέτυχαν σε μεγάλο βαθμό στην πράξη στο να προασπίσουν και εδραιώσουν αποτελεσματικά τα ανθρώπινα δικαιώματα σε πολλούς τομείς όπως πλήρης εξάλειψη της πείνας και της φτώχιας, αποτελεσματική προστασία εθνικών κ.ά. μειονοτήτων, προσφύγων κ.λπ., αντιμετώπιση της μάστιγας της διεθνούς τρομοκρατίας, των ναρκωτικών, του σύγχρονου δουλεμπορίου, του παράνομου εμπορίου όπλων κ.ά. Κιαυτό γιατί δεν υπάρχει πολιτική βούληση. Το γιατί δεν υπάρχει μπορεί να εξηγηθεί με το σοφότατο αρχαίο ελληνικό ρητό « η ισχύς διαφθείρει και η απόλυτος ισχύς διαφθείρει απόλυτα», ή με το επίσης σοφό αρχαίο ελληνικό μύθο του Γύγη!.. Ποιος είναι σήμερα ο Γύγης; Και ρωτάει κάποιος με κοινή λογική : πως είναι δυνατόν να δημιουργούνται αερογέφυρες από τη μια άκρη του κόσμου στην άλλη, μέσα σε λίγες ημέρες ή εβδομάδες, για τη μεταφορά πολεμικού, ανθρωποκτόνου υλικού, και δεν είναι δυνατόν να γίνει το ίδιο για ειρηνικούς, ανθρωπιστικούς κ.λπ. σκοπούς; Και ειρήνη δε σημαίνει μόνον απουσία πολέμου αλλά απουσία όλων των γενεσιουργών του αιτίων…
Το 1972 ο αείμνηστος Αμερικανός Γερουσιαστής ΓΟΥΙΛΙΑΜ ΦΟΥΛΜΠΡΑΙΤ είπε ότι είναι λάθος οι μικρές και μεσαίες Δυνάμεις ν’ αντιμετωπίζουν με πνεύμα υποτέλειας τις Μεγάλες, αλλά να ενωθούν και να επιβάλλουν στις Μεγάλες το σεβασμό τους στον ΟΗΕ!
Ο ρόλος των Μη Κυβερνητικών Οργανώσεων
Οσον αφορά στο ρόλο των πολιτών, των μη κυβερνητικών Οργανώσεων, αυτός μπορεί να είναι ουσιαστικός, καταλυτικός και προς την κατεύθυνση της ενίσχυσης του ΟΗΕ και της αξιολόγησης, αξιοποίησης και εκδημοκρατισμού, στα πλαίσια του ΟΗΕ, του φαινομένου της παγκοσμιοποίησης αρκεί να βρει τους τρόπους συσπείρωσης, συνεργασίας και αποτελεσματικής παρέμβασης στα κέντρα αποφάσεων και στο ίδιο το σύστημα του ΟΗΕ μέσω του Οικονομικού και Κοινωνικού Συμβουλίου (ECOSOC) όπου περισσότερες από 1500 ΜΚΟ εκπροσωπούνται, έχουν συμβουλευτική θέση, από ολόκληρο τον κόσμο. Είναι θέμα προσώπων, γνώσεων (KNOW-HOW) και πολιτικής βούλησης για δράση. Είναι βέβαια γνωστό ότι με τα πρώτα επιδημικά συμπτώματα της Νέας Τάξης, οι ΜΚΟ, ιδιαίτερα τα ειρηνιστικά κινήματα, αντιμετώπισαν κρίση ύπαρξης και ρόλου. Όμως, οι ραγδαίες διεθνείς εξελίξεις υπαγορεύουν την αναβίωσή τους, γιατί διαφορετικά θα έχει σημάνει η ώρα της υποταγής και υποδούλωσης των δημοκρατικών λαών στο νέο παρα-δημοκρατικό, με δημοκρατικό προσωπείο κρυπτοφασισμό του νεο-ιμπεριαλισμού της ασύδοτης κερδοσκοπίας, της εξουσιολαγνείας, του αμοραλισμού, της υλιστικής παραφροσύνης, του αργού και βασανιστικού θανάτου, της ανασφάλειας, της ασιγουριάς, της φοβίας, του κοινωνικού αποκλεισμού, της αναξιοκρατίας.
Στον ΟΔΗΓΟ ΕΙΡΗΝΗΣ αναφέρεται ότι «η ευρύτερη αποστολή του ΟΗΕ θα απαιτήσει τη σύντονη προσοχή και προσπάθεια των Κρατών, περιφερειακών και ΜΚΟ καθώς και ολοκλήρου του συστήματος του ΟΗΕ».
Τα λόγια, βέβαια, αυτά διατυπώθηκαν πριν η Νέα Τάξη πραγμάτων προκαλέσει τη διεθνή αταξία και αναρχία που αντιμετωπίζουμε στα Βαλκάνια σαν ένα από τα πρώτα της θύματα. Όμως, τα λόγια αυτά διατηρούν την αξία τους, την επικαιρότητά τους και σηματοδοτούν την ανάγκη κινητοποίησης και ανταπόκρισης των ΜΚΟ.
Επίσης, σε Έκθεση της Επιτροπής για τις Ειρηνευτικές Επιχειρήσεις του ΟΗΕ, στο πλαίσιο της πρωτοβουλίας του τότε ΓΓ, επισημαίνεται η ανάγκη προσέγγισης και αξιοποίησης, από πλευράς της Γραμματείας του Οργανισμού, των θεσμών της κοινωνίας των πολιτών με την υπόμνηση ότι « ο ΟΗΕ που υπηρετεί είναι ο ΟΙΚΟΥΜΕΝΙΚΟΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟΣ και ότι οι άνθρωποι παντού έχουν το πλήρες δικαίωμα να τον θεωρούν ΔΙΚΟ ΤΟΥΣ ΟΡΓΑΝΙΣΜΟ και σαν τέτοιο να τον κρίνουν για τις δραστηριότητες του και για τους ανθρώπους που υπηρετούν σ’ αυτόν».
Στην Ελλάδα, όπως όλοι θα θυμόμαστε, οι ΜΚΟ, ιδιαίτερα τα Ειρηνιστικά Κινήματα, έπαιξαν σπουδαίο ρόλο και δημιούργησαν ορόσημα επιτευγμάτων τη δεκαετία 1985-1995 πριν να παρασυρθούν κιαυτά στη χοάνη της γενικότερης παρακμής εξαιτίας της επέλασης της Νέας Τάξης.
Χαίρομαι που και ΓΓ του ΟΗΕ αναγνωρίζουν την αξία και σημασία των πολιτών, των ΜΚΟ για την ενίσχυση του ρόλου και του έργου του ΟΗΕ.
Μήπως, συνεπώς, είναι καιρός κάποια παλιά πρόταση για ένα ενιαίο, ενωτικό, δημοκρατικό κίνημα ειρήνης στην Ελλάδα, να υλοποιηθεί και να διεθνοποιηθεί;
Η αδιαφορία είναι ο χειρότερος σύμβουλος, χειρότερο από τα χειρότερα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε. Και επιτρέψτε μου να επαναλάβω ότι αν τελικά ο πλανήτης Γη χαθεί, δεν θα φταίει η τρύπα του όζοντος, αλλά η «τρύπα» στην ανθρώπινη συνείδηση!
Από μηχανής θεοί ή μαγικές συνταγές και μαγικοί ράβδοι δεν υπάρχουν παρά μόνον η κινητοποίηση και αγωνιστικότητα των υπεύθυνων πολιτών. Και κάτι ακόμη. Την αισιοδοξία και τις υποσχέσεις τις μοιράζουν αφειδώς και δωρεάν μόνον οι προνομιούχοι για αποπροσανατολισμό και άλλοθι. Αισιοδοξία, λοιπόν, ναι, αλλά με αγωνιστικότητα!
ΕΛΛΑΔΑ-ΟΗΕ
Οσον αφορά τις σχέσεις Ελλάδας- ΟΗΕ, κρίνοντας αντικειμενικά, χωρίς συναισθηματισμούς και παρωπίδες, υπάρχει μια δικαιολογημένη απογοήτευση γιατί ορισμένοι γγ και Ισχυρά Μέλη του Οργανισμού δεν τήρησαν το Χάρτη στο ακέραιο. Για τη Βόρειο Ηπειρο δεν επέδειξαν το πρέπον ενδιαφέρον, αλλά το αντίθετο στα πλαίσια του περιβόητου «Διαίρει και Βασίλευε» με το γνωστό αποτέλεσμα. Για το Κυπριακό το ίδιο αγνοώντας δεκάδες αποφάσεις του ΣΑ και της ΓΣ, καθώς και το γεγονός ότι πρόκειται για παράνομη εισβολή και κατοχή τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας, προσπαθώντας με Διασκέψεις κ.λπ. να αποπροσανατολίσουν την παγκόσμια κοινή γνώμη πάλι στο πλαίσιο του «Διαίρει και Βασίλευε». Συν το απαράδεκτο Σχέδιο Ανναν. Και για ολόκληρα 51 χρόνια τουρκικές στρατιωτικές δυνάμεις συνεχίζουν την παράνομη κατοχή τμήματος της Κυπριακής Δημοκρατίας γράφοντας στα παλιά τους υποδήματα το Χάρτη και τις αποφάσεις του ΟΗΕ με την ανοχή και όχι μόνον Ισχυρών «φίλων» και «συμμάχων». Το ίδιο και για την νέο-ιμπεριαλιστική, νέο-φασιστική πολιτική της Τουρκίας έναντι της Ελλάδας. Και υπάρχουν ορισμένα αρνητικά στοιχεία όσον αφορά τις Ειρηνευτικές Δυνάμεις που, σύμφωνα με καταγγελίες υπήρξαν επίορκα και συνεργάστηκαν με τα τουρκικά στρατεύματα στη διάρκεια της εισβολής. Επίσης, αργότερα, τουρκικά στρατεύματα επιτέθηκαν στις Ειρηνευτικές Δυνάμεις δίχως να υπάρξει αποτελεσματική αντίδραση του Οργανισμού. Επίσης για το Σκοπιανό, που με τον αμφιλεγόμενο αντιπρόσωπό του γγ του ΟΗΕ, και τον Ελληνα, να μην προτείνουν άλλο όνομα παρά το απαράδεκτο σφετεριστικό της ελληνικής «Μακεδονίας». Και φθάσαμε στην επαίσχυντη και προδοτική «συμφωνία των Πρεσπών», που μπορεί και πρέπει να ακυρωθεί σύμφωνα με διεθνούς κύρους Ειδικούς. Όμως, πρέπει να επικρίνουμε και τη στάση των ελληνικών κυβερνήσεων στα παραπάνω γεγονότα, που δεν υπήρξε η πρέπουσα. Για τα Σκόπια π.χ. έγιναν σοβαρά σφάλματα.
ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ:
– Ο ΟΗΕ, με την άρτια υποδομή, θεσμική, πολιτική, οργανωτική και τεχνική που διαθέτει και τις 30 οργανώσεις του, μέσα από τις οποίες περνούν όλες οι ανθρώπινες δραστηριότητες, είναι αναντικατάστατος!
Είναι εντελώς αδιανόητο και παρανοϊκό να νομίζει κανείς ότι μπορεί να διαλυθεί ο ΟΗΕ μετά από 80 χρόνια ζωής και σημαντικής προσφοράς τηρουμένων των αναλογιών. Εκείνο που χρειάζεται, που απαιτείται, αν η παγκόσμια κοινωνία θέλει να επιβιώσει δημοκρατικά, είναι η θεσμική, πολιτική και οικονομική ενίσχυσή του καθώς και η εξυγίανση και η αξιοκρατική ενδυνάμωση του διοικητικού του μηχανισμού χωρίς παρεμβάσεις τρίτων.
Οι ακόλουθες προτάσεις μπορεί, νομίζω, ν’ ανταποκριθούν στις απαιτήσεις των καιρών μας όσον αφορά την ενίσχυση του ΟΗΕ:
Συνεπής και πλήρης ανταπόκριση όλων των Κρατών -Μελών του στις οικονομικές τους υποχρεώσεις και ενίσχυση των Οργανώσεών του. Αξιοκρατική επιλογή των Αντιπροσώπων των Κρατών-Μελών στον ΟΗΕ
Ενίσχυση του ρόλου της Γενικής Συνέλευσης με την κατάργηση του ΒΕΤΟ.
Εκδημοκρατισμός και διεύρυνση του Συμβουλίου Ασφαλείας με ευρεία και στρατηγικής ειρηνευτικής σημασίας γεωγραφική εκπροσώπηση με γνώμονα την προσήλωση των υποψηφίων κρατών στα θέματα ειρήνης, ανθρωπίνων δικαιωμάτων, δημοκρατίας και σεβασμού των αποφάσεων του Οργανισμού.
Ενίσχυση του ρόλου του Γενικού Γραμματέα ώστε να μπορεί να δρα στο πλαίσιο του Χάρτη ώστε να μην είναι απαραίτητη η ομοφωνία των μονίμων μελών του Συμβουλίου Ασφαλείας, αλλά με την πλειοψηφία όλων των μελών. Το 1988 η ΓΣ υιοθέτησε Διακήρυξη που ενισχύει το ρόλο του! Από το μπορεί (may) περνάει στο πρέπει (should). Τα τρία προηγούμενα απαιτούν την τροποποίηση του Χάρτη, που έχει προταθεί από ειδικούς εδώ και πολλά χρόνια, αλλά σκοντάφτει στην αντίδραση των ισχυρών που θέλουν να διατηρούν τα προνόμιά τους έστω και σε βάρος της ειρήνης, και με βαρύ φόρο ανθρωπίνου αίματος. Ποιος μίλησε για απάνθρωπα δικαιώματα;
Το άρθρο 4 του Χάρτη αναφέρει ότι μέλη του ΟΗΕ μπορούν να γίνουν τα ειρηνόφιλα κράτη. Είναι η Τουρκία ειρηνόφιλο κράτος; Αλλά και άλλα κράτη. Δυστυχώς το άρθρο αυτό έχει αγνοηθεί σκόπιμα. Και φθάσαμε στο τραγελαφικό σημείο «δημοκρατικά» κράτη, στην ουσία φίλο ναζιστικά, να προμηθεύουν την Τουρκία με σημαντικά οπλικά συστήματα. Και ποιος είναι ο εχθρός εναντίον του οποίου η Τουρκία θα τα χρησιμοποιήσει; Δεν θάπρεπε ο ΟΗΕ να καταπιαστεί με το αντι-ειρηνικό αυτό ζήτημα; Εγινε κάποιο σχετικό διάβημα;
Το ΝΑΤΟ, που όπως επισημάναμε, διαθέτει μια άρτια υποδομή για την υλοποίηση στρατιωτικών κ.λπ. επιχειρήσεων, μπορεί, ριζικά αναδιαρθρωμένο σαν Ειρηνευτική Δύναμη, να τεθεί υπό την αιγίδα του ΟΗΕ. Το ζητούμενο είναι η ΟΗΕποίση του ΝΑΤΟ και όχι η ΝΑΤΟποίηση του ΟΗΕ που επιχειρείται από κάποια νεο-ιμπεριαλιστικά κυκλώματα!
Εφαρμογή των προτάσεων του τ. ΓΓ Μπούτρος Μπούτρος – Γκάλι στον ΟΔΗΓΟ ΕΙΡΗΝΗΣ καθώς και των προτάσεων του ΓΓ με την ευκαιρία της Συνάντησης για τη Χιλιετία (MILLENIUM).
Απαγόρευση του πολέμου γενικά. Πρόταση Kellogg–Briand στην ΚτΕ!
Κρατικός έλεγχος των επιχειρήσεων παραγωγής και εμπορίας όπλων και προοδευτική φορολογία τους, τα έσοδα από την οποίαν θα πηγαίνουν σε ειδικό ταμείο του ΟΗΕ για ανθρωπιστικούς σκοπούς.
Θέσπιση σε κάθε Κράτος-Μέλος του ΟΗΕ ειδικής Ημέρας Αποτίμησης του Έργου των Ενωμένων Εθνών ώστε ν’ αποτιμάται και το έργο του Οργανισμού αλλά και των μελών του σε σχέση με αυτόν.
Κλείνω με ένα θλιβερό και απαράδεκτο γεγονός που σημάδεψε και υποβάθμισε την τελετή στο Σύνταγμα για την 80η Επέτειο του ΟΗΕ στις 24 Οκτωβρίου. Για πρώτη φορά στα 80 χρόνια δεν υπήρξε σημαιοστολισμός, με τις Σημαίες Ελλάδας και ΟΗΕ, γύρω από την Πλατεία, και το ΥΠΕΞ εκπροσώπησε υπάλληλος και όχι Υφυπουργός ή Πρέσβης όπως στο παρελθόν. Τα συμπεράσματα δικά σας!…
Π.Ι.Καραφωτιάς
add a comment
