Γιώργος Ζαχαριάδης: Όνειρό μου να τρέξω από τις Καρυάτιδες στο Μουσείο της Ακρόπολης μέχρι την αδελφή τους που “δουλεύει” στο Βρετανικό Μουσείο

Μίνι συνέντευξη παραχώρησε στο portoni.gr ο αθλητής μεγάλων αποστάσεων Γιώργος Ζαχαριάδης με αφορμή την ολοκλήρωση με επιτυχία του δύσκολου εγχειρήματος που είχε αναλάβει, να ενώσει  τα Επτάνησα συμβολικά διανύοντας μεγάλες αποστάσεις και με αυτό τον ξεχωριστό τρόπο να γιορτάσει τα 160 χρόνια από την Ένωση με τη Μητέρα Ελλάδα.

–Θα θέλαμε να μας πείτε δύο λόγια για το πώς πήρατε την απόφαση να τιμήσετε με αυτό τον τρόπο την Ένωση των Έπτανήσων;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Σας ευχαριστώ που μου δίνετε τη δυνατόττα να μιλήσω λίγο γι αυτήν την προσπάθειά μου, να τρέξω τα Επτάνησα, τιμώντας έτσι με τον τρόπο μου, συμβολικά, την Ένωση των επτανήσων με την Ελλάδα. Είμαι δρομέας μεγάλων αποστάσεων με καταγωγή από την Άρδασσα, χωριό της Πτολεμαϊδας Ν.Κοζάνης. Απόστρατος Αξκός της ΕΛ.ΑΣ. Κατά καιρούς, μαθαίνοντας γνωρίζοντας την ιστορία του τόπου μας, προσπαθώ με τον τρόπο μου, αυτόν του τρεξίματος, να διανύω διαδρομές αφιερωμένες σε γεγονότα, καταστάσεις, πρόσωπα και έχουν σχέση με την ιστορία του τόπου μας. Το τελευταίο χρονικό διάστημα, ζω στο Αργοστόλι Κεφαλονιάς και μαθαίνοντας για την ιστορία του τόπου, θέλησα να τιμήσω με τον τρόπο μου, τους Κεφαλονίτες και τα Επτάνησα γενικότερα. Έτσι λοιπόν, πέρσι τον Αύγουστο, έτρεξα και πάλι στην Κεφαλονιά, διανύοντας όμως 386 χλμ, όσα και τα θύματα από τον σεισμό του 1953, αφού πέρσι ήταν 70 χρόνια μετά τους καταστροφικούς σεισμούς. Φέτος, επειδή ήταν τα 160 χρόνια από την ένωση των επτανήσων με την Ελλάδα, το είδα έτσι με τρόπο “επετειακό” και θέλησα να κάνω κάτι. Άλλωστε, δεν θέλω και πολλά πολλά για να σκέφτομαι πως και τι! Το σακίδιο στον ώμο και δρόμο … όπως λέω! Αρκεί να υπάρχει τρόπος για μετάβαση, ξεκούραση και λίγη διατροφή. Δεν χρειάζομαι πολλά, έχω μάθει, έχω συνηθίσει. Λίγα και καλά, αρκεί να γίνει αυτό που σκέεφτομαι, με τον τρόπο που μπορώ, όπως μπορώ, με τα λιγοστά μέσα που διαθέτω και με τον τρόπο που έχω μάθει και με βολεύει.

-Πόσα χρόνια ασχολείστε με το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Με τις μεγάλες αποστάσεις αποστάσεις ασχολούμαι περίπου 15 χρόνια. Ξεκινώντας από αγώνες που υπάρχουν στην χώρα μας, σε διάφορες περιοχές με ιστορία, όπως Δελφούς, Αρχαία Ολυμπία, Σπάρτη, Αθήνα κλπ. Έτσι λοιπόν, έχω φτάσει σε ένα καλό επίπεδο για μένα, να μπορώ τρέχω όσο θέλω, όπως θέλω, χωρίς όρια …, αρκεί να υπάρχει μέριμνα και σωστός προγραγραμματισμός, (από τη ν πλευρά μου όχι από άλλους, διότι οι εμπειρίες μου δεν είναι και οι καλύτερες). Οπότε, κάνω αυτό που θέλω, όπως μπορώ, κι όπως λεέι και μια Ποντιακή έκφφραση: “Α’ετς εθ’ελεσα, αέτς εποίκα” δηλ. έτσι θέλησα, έτσι εποίησα, έπραξα). Χάνω πολύ σε στήριξη από φορείς, σωματεία ή διάφορες εταιρίες, ίσως επειδή δεν δίνω σημμασία στον “χρόνο”, να τρέχω γρήγορα, να κάνω ρεκόρ διαδρομών κλπ, ή ίσως και η εμφάνισή μου με τη φανέλα της ΑΕΚ να παίζει αρνητικό ρόλο. Όμως δεν με απασχολούν αυτά, δεν τα δίνω σημασία. Έχω τρέξει τόσες διαδρομές, έχω γυρίσει όλη την Ελλάδα και την έχω απολαύσει βήμα βήμα, ξέρω κάθε γωνιά της, το άρωμά της, το θυμάρι, την ελιά, τη ρίγανη, τον ήλιο, τη θάλασσα, τα στενά δρομάκια, κλπ… Μέχρι τώρα, είμαι ο μόνος δρομέας που έχω το ρεκόρ συμμετοχής και τερματισμών στον Διεθνή αγώνα δρόμου, Αυθεντικό Φειδιππίδειο δρόμο Αθήνα Σπάρτη Απθήνα, 490 χλμ), 7Χ7, αλλά ποιος δίνει σημασία! Σημασία έχει να κάνεις ρεκόρ διαδρομών, να είσαι στην τριάδα, να σε “τροφοδοτούν” διάφορες εταιρίες με τα δικά τους προϊόντα κλπ. Δεν “το ΄χω αυτό” και δεν με ενδιαφέρει. Γερός να είμαι και να μπορώ να τρέχω απολαμβάνοντας τον ιδρώτα μου, τιμώμντας τον Μεγάλο δάσκαλο όπως τον λέμε, τον αείμνηστο Παναγιώτη (Τάκη) Σκουλή. Αυτός μας έβγαλε στους δρόμους.

-Ποια ήταν η προετοιμασία που κάνατε πριν ξεκινήσετε για το μεγάλο ταξίδι σας στα Έπτάνησα;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Προετοιμασία προπονητική δεν χρειάστηκε. Είμαι έτοιμος πάντα αφού προσπαθώ να έχω το σώμα μου, τον οργανισμό πάντα ξύπνιο, τον τρέχω, κάθε μέρα, από 10-15 χλμ και Σαββατοκύριακα από 42 με 50-60 χλμ ή μοα φορά το μήνα 100 χλμ σε διάφορες ππεριοχές που μου αρέσουν ανά την Ελλάδα. Όταν βρίσκομαι στον τόπο μου, τρέχω στην Μακεδονική Γη μας, τώρα εδώ στην Κεφαλονιά. Η αλήθεια είναι πως είναι λίγο δύσκολο να μεετακινούμαι σε άλλα μέρη και χρειάζονται και χρήματα, Οι καιροί δεν επιτρέπουν πολλά πολλά …

-Πόσα χιλιόμετρα συνολικά διανύσατε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Έτσι ξεκίνησε και τελείωσε το #Μακρύ_Ταξίδι (#Κύθηρα_100, #Ζάκυνθος_144, #Κέρκυρα_186, #Παξοί_Αντίπαξοι_30, #Λευκάδα_80, #Κεφαλονιά_204, #Ιθάκη_60 Συνολικά διανύθηκαν στα #Επτάνησα_804_χλμ #Ενωση_Επτάνησα_Ελλάδα

-Ποιες οι δυσκολίες ή τα εμπόδια που συναντήσατε στο δρόμο σας;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: ‘Οπως έχω ππει, έχω συνηθίσει τον οργανισμό μου, το σώμα στις δυσκολίες. Έχει πάψει πλέον να με απασχολεί αυτό το θέμα. Λίγα χρήματα να έχω για να μπορώ να πληρώνω το μπουκάλι του νερού και κάτι για να τρώω στο δρόμο (ψωμί,τυρί,ελιά…). Ως προς την διαμονή, (ανάπαυση), προσπαθώ ναα βρίσκω κάποιον οικονομικό χώρο ή φιλικό περιβάλλον, όπου μπορώ να φιλοξενηθώ. Το να απευθύνομαι σε δημόσιες υπηρεσίες, δήμους κλπ, για να φροντίσουν κάτι σχετικό, είναι λίγο “άκομψο”, αφού έχω διαπιστώσει ότι δεν τους ενδιαφέρει και τόσο αυτό που κάνω, αφού έλλωστε είναι μια δική μου πρωτοβουλία, δική μου απόφαση, τότε γιατί να βάλω σε τέτοιες διαδικασίες πρόσπωπα και φορείς που δεν έχουν και καμία υποχρέωση. Το λέω έτσι, επειδή ξέρω πλέον τις αντιδράσεις τους, όπως πχ λένε: “ότι θέλεις, μην διστάσεις να μας ενοχλήσεις”, κι όταν έρχεται η στιγμή, δεν μπορεί να πραγματοποιηθεί αυτό το “ότι θέλεις”, επειδή αας πούμε, πέρασε τώρα η ώρα και κλείσαμε… Τέλος πάντων. Δεν θέλω να ασχολούμααι ,με αυτά, τα έχω ξεπεράσει! Αν ήμουν αλλιώς… όλα θα ερχόντουσαν μόνα τους!!!

-Τώρα που ολοκληρώθηκε η προσπάθειά σας πως αισθάνεστε και τι εμπειρίες αποκομίσατε;

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Όπως είπα και πιο πάνω, “ότι θέλεις, μη διστάσεις…” μία εμπειρία που ζω κάθε φορά. Ευτυχώς υπάρχει η ΕΛ.ΑΣ, όπου εργάστηκα και τώρα απολαμβάνω τους κόπους μου. εννοώ την συνταξιοδότηση. Το λέω και πάλι, ως δρομέας, δεν θέλω πολλά πολλά. Μππορώ να ανταπεξέλθω στις υποχρεώσεις μου, ως προς το δρομικό κομμάτι. Ξέρω πόσο μπορώ ναα τρέξω, που πρέπει να φάω, που να ξεκουραστώ λίγο, που να κοιμηθώ αν χρειαστεί. Αυτό που με κουράζει είναι η επικοινωνία με δημόσιες υπηρεσίες, φορείς, συλλόγους κλπ, διότι έχουν την εντύπωση, ποιος ξέρει τι θέλω ή θα τρέχουν από πίσω μου. Όχι, λίγο νεράκι και την αγάπη τους θέλω, τίποτε άλλο. Κοιμάμαι και πάνω στο παγκάκι, στην άμμο, κάτω από τα δέντρα, δεν έχω θέμα ή τρέχω για να μην κοιμηθω΄το βράδυ, να τελειώσω και νωρίτερα.

-Ολοκληρώνοντας αυτή τη μίνι συνέντευξη θα θέλαμε να μας πείτε ποια είναι τα μελλοντικά σας σχέδια.

ΑΠΑΝΤΗΣΗ: Δύο τρία δρομολόγια μεγάλα ακόμη θέλω να κάνω ακόμη και μπορώ να πω ότι έκανα αυτό που ήθελα!

– Το μεγαλύτερό μου όνειρο, το πραγματοποίησα πριν 9 χρόνια, το έτος 2015. Έτρεξα από την παναγία Σουμελά Καστανιάς Βέροιας μέχρι την Παναγία Σουμελά στην Τραπεζούντα του Πόντου. Έτρεχα 27 ημέρες συνεχόμενες διανύοντας 2000 χλμ και μετά φτάνοντας εκεί, έτρεχα στα χωριά των προγόνων μου. Στο εγχείρημα αυτό είχα μία στήριξη από τον Πόντιο κ. Δημήτρη Μελισσανίδη.

-Επίσης, τον Σεπτέμβριο του έτους 2019, έτρεξα από την Κωνσταντινούπολη μέχρι τη Νέα Φιλαδέλφεια Αττικής, μεταφέροντας χώμα και νερό από τις πατρογονικές εστίες, για τη θεμελίωση του γηπέδου της ΑΕΚ, καθώς επίσης τιμώντας τα 100 χρόνια από τη Γενομκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Στο σημείο αυτό να αναφέρω και μία “δύσκολη” κατάσταση που βίωσα, αφού λοι Τουρκικές αρχές με συνέλαβαν λίγο πριν τα σύνορα και με απέλασαν, τώρα είμαι PERSONA NO GRATA, ανεπιθύμητος στη γη των Προγόνων μου!

– Λοιπόν, επόμενος στόχος, ο οποίος μακάρι να πραγματοποιηθεί, το βλέπω λίγο δύσκολο, όχι από την πλευρά μου, αλλά από θέμα “στήριξης”, είναι να διανύσω μία διαδρομή από το Μουσείο της Ακρόπολης, από τη θέση της Καρυάτιδας, η οποία λείπει από τις αδελφές της τόσα χρόνια και να φτάσω στην Αγγλία, όπου “δουλεύει” για τους Άγγλους τόσα χρόνια, μακριά από τη πατρίδα της και τις αδελφές της και να ζητήσω να την φέρουμε στον φυσικό της χώρο!!!

– Μία άλλη διαδρομή είναι όλα τα παράλια της Μικράς Ασίας, από τα Δαρδανιέλια μέχρι κάτω στην Αττάλεια καθώς και μία διαδρομή εδώ στην Ελλάδα, την οποία μελετούσα χρόνια τώρα αλλά πάντα κάτι γίνεται και αναβάλλεται… όμως θα γίνει, δεν το λέω τώρα επειδή είμαι σίγουρος ότι θα υπάρχουν πολλές διαφορετικές απόψεις και δεν θέλω, όμως σκέψη μου είναι να τους τιμήσω όλους !!!

Ζαχαριάδης Γιώργος

Δρομέας