ΓΡΑΦΕΙΟ ΜΕ… ΚΡΥΠΤΕΣ
Στο Μουσειακό Τμήμα της Ιακωβατείου Βιβλιοθήκης «φιλοξενείται» ένα ιδιόμορφο έπιπλο, που ανήκε στην Οικογένεια Τυπάλδων Ιακωβάτων. Πρόκειται για ένα ξύλινο γραφείο αυστριακής προέλευσης, ρυθμού Biedermeier του πρώτου μισού του 19ου αιώνα (1815-1848), με κρύπτες.
Ο ρυθμός επίπλωσης Biedermeier πήρε το όνομά του από το ομώνυμο καρτούν ενός γερμανικού εβδομαδιαίου σατιρικού περιοδικού. Ο Biedermeier, φανταστικό πρόσωπο, αντιπροσώπευε το «νέο άνθρωπο», τον αστό. Η αστική τάξη της Ευρώπης εκείνη την περίοδο – από το 1815, που τελείωναν οι ναπολεόντειοι πόλεμοι και κυριαρχούσε η Ιερή Συμμαχία, μέχρι το 1848, που άρχιζε η εποχή των επαναστάσεων – επεδίωκε να διεκδικήσει για τον εαυτό της τον τρόπο ζωής, τη νοοτροπία και τα προνόμια της αριστοκρατίας. Ενδιαφερόταν για τη μόρφωση, την ενδυμασία, την καλή ζωή, τις τέχνες. Τότε εμφανίστηκαν η «σερβάντ», το «σεκρετέρ» και άλλα καλαίσθητα έπιπλα, ενώ στο αστικό σαλόνι με τις βαρειές κουρτίνες και το πιάνο ήταν αναρτημένοι στους τοίχους διάφοροι πίνακες ζωγραφικής και άλλα διακοσμητικά στοιχεία.
Αυτό λοιπόν το γραφείο, ρυθμού Biedermeier, έχει διαστάσεις: ύψος: 81 εκ. – μήκος: 135 εκ. – πλάτος: 63 εκ. Διαθέτει τέσσερα συρτάρια, δύο δεξιά και δύο αριστερά με σιδερένιες κλειδαριές σε κάθε ένα από αυτά. Το πάνω μέρος του γραφείου απαρτίζεται από τρία συρόμενα μέρη, ενώ το κεντρικό συρταρωτό μέρος κλειδώνει και αυτό με σιδερένια κλειδαριά. Κάτω από το μέρος αυτό, εσωτερικά, υπάρχουν οι κρύπτες: έξι επιπλέον συρτάρια και δύο ακόμη δεξιά και αριστερά, που φαίνονται μόλις αποσπαστούν τα μπροστινά τέσσερα πρώτα. Από τη μέση του γραφείου και κάτω εμφανίζεται μια ελαφρά καμπυλότητα, η οποία συνεχίζει και στα πόδια.
Πέτρος Πετράτος