Μετά τον Λευτέρη Πετρούνια, η Ελίνα Τζένγκο έφερε στις αποσκευές της ένα ακόμη χρυσό μετάλλιο για την χώρα μας, έπειτα από την σπουδαία της εμφάνιση στο Πανευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του Μονάχου. Η αθλητική της πορεία ήταν δύσκολη, αφού οι γονείς της, μετανάστες από την Αλβανία, μόλις που μπορούσαν να εξασφαλίσουν τον βιοπορισμό της οικογένειας. Και όμως η νεαρή Ελίνα, με σκληρή δουλειά, αφοσίωση, πείσμα και πολλές θυσίες, κατάφερε να διακριθεί, προσφέροντας στην Ελλάδα, την χώρα στην οποία γεννήθηκε και μεγάλωσε, τους καρπούς των κόπων της.
Μόλις πριν από δύο χρόνια πήρε την υπηκοότητα η Ελίνα. Δεν είναι μόνο τα μετάλλια που πρέπει να στρέφουν το βλέμμα της πολιτείας στις συνθήκες προπόνησης των αθλητών. Η διαδρομή είναι ακανθώδης, συχνά απροσπέλαστη. Το θεσμικό πλαίσιο για την απονομή ιθαγένειας για τα παιδιά μεταναστών που γεννήθηκαν στην Ελλάδα, το καταψήφισε ο σημερινός πρωθυπουργός, ενώ με αίσθημα υπερηφάνειας συγχαίρει την “χρυσή” Ελίνα.
Η Ελίνα έχασε πολλά ακόντια, όταν στις προπονήσεις έπεφταν στο γκρεμό. Στον γκρεμό της υποκρισίας και της αδιαφορίας του κράτους των αρίστων. Είναι πια καιρός να αποδοθεί ηθική ικανοποίηση για όλους τους αθλητές μας, που έχουν κάθε δικαίωμα να γυρνούν τις πλάτες τους σε όσους τους αρνήθηκαν την επιτυχία.
Και όμως με γενναιοδωρία προσφέρουν την ψυχή τους.
Παρακαταθήκη για τις επόμενες γενιές.
Μόνοι τους εναντίον ενός σαθρού συστήματος, επιμένουν να σκορπούν άπλετο φως, που μένει να δούμε αν είναι αρκετό για να φωτίσει το σκοτάδι της ανυπαρξίας.
Από το Γραφείο Τύπου
