
Γεράσιμος Θεοδωράτος: Κατσαρίδες με φτερά …
Ποτάμια που στερεύουν και συνάμα πλημμύρες που πνίγουν ζωές, και παρέκει χείλη που διψούν για λίγες σταγόνες νερού … και οι ελπίδες που απέμειναν να πνίγονται στη λάσπη ….

Και οι μέλισσες λιγοστεύουν … Και η ματαιοδοξία των ¨μονομάχων¨ περισσεύει …
Και τα μυρμήγκια τρέχουν να προλάβουν … και οι μπότες των ¨μονομάχων¨ τα ποδοπατούν …
… και μέσα από τους υπονόμους ξεχύνονται κατσαρίδες με φτερά … και το πλήθος έτοιμο να πιστέψει ότι είναι πεταλούδες [¨λύσις¨ προσκαίρως αρκούντως τάχα βολική] …
Και το τραίνο ιλιγγιωδώς κατευθύνεται στο γκρεμό …
Και ουδείς υπακούει στο ¨Σήμα Κινδύνου¨ που ηχεί αδιάκοπα … ίσως και να μην θέλουν τινές να ακούσουν … υπνωτισμένοι θαρρείς … ¨βολεμένοι¨ … αδύναμοι … μοιραίοι … .
ταπεινά
γεράσιμος βασ. θεοδωράτος
*Απαγορεύεται ρητά η οποιαδήποτε χρήση, αναπαραγωγή, αναδημοσίευση, αντιγραφή, αποθήκευση, πώληση, μετάδοση, διανομή, έκδοση, εκτέλεση, φόρτωση (download), μετάφραση, τροποποίηση με οποιονδήποτε τρόπο, τμηματικά ή περιληπτικά του περιεχομένου, χωρίς την προηγούμενη άδεια των «Συντελεστών» του portoni.gr.
add a comment